Son zamanlarda çiftçilerin üzerindeki baskıların arttığını görüyoruz. Çiftçi gerçekten dertli. Biçerdöver fiyatlarından tutun da fındık toplama yevmiyelerine kadar birçok konuda sorun yaşıyorlar. Buğday para etmiyor ve yapılan tarımın karşılığı alınamıyor.

Seracılık yapılan illerde ise üreticilerin mallarını çöpe attıklarını gösteren görüntüler var. Uzaktan bakıldığında bu durum kolay görünebilir. Üretici, bu malları yollamak istiyor ancak nakliye ücretlerinden dolayı yollayamıyorsa ne yapacak? Ya da topladığı mala pazar bulamıyorsa ne yapacak? Ürünlerini gözden çıkaran üretici, neden toplasın? Tarlada bırakır, gübreye dönüştürür.

Üretici alıcı bulamadığında veya çeşitli nedenlerle ürünlerini satamadığında, devletin devreye girmesi gerekir. Devlet, üreticinin malını alarak ihtiyaç sahiplerine dağıtmalı. Bir dönem patatesin dağıtıldığı gibi benzer uygulamalar yapılmalı. Uzaktan ahkâm kesmek kolaydır. Tarım İl Müdürlükleri, üreticiye sahip çıkmalı ve gereken neyse yapmalıdır. Çiftçi nefes almalı ki nefes versin.

Yayımlanan videoların ve fotoğrafların doğruluğu tartışılabilir. Ancak gerçek şu ki, çiftçiye sahip çıkmak zorundayız. Tarım sektörü, ülkemizin bel kemiğidir ve çiftçilerin desteklenmesi gerekmektedir.

Rahim Varol