Şimdi "Sağlıkta neler oluyor?" diye sorsak, vallahi kimse sesini çıkarmaz. Oysaki kazan kaynıyor, fokur fokur. Olan hastalara oluyor. Bir eksikliği görmek için illa uzman olmaya gerek yok. Aile hekimlerinin canına tak etmiş olmalı ki eylem üstüne eylem yapıyorlar. Aile hekimliklerini gererek, yaptırım uygulayarak bir yere gelinmez. Hastanelerin yükünü azaltmak gerekir. Siz hastanede bir doktora “şu ilacı yazamazsın” diyebiliyor musunuz? Ya da aile hekimlerinden yapmasını istediğiniz şeyleri hastanelerden isteyebiliyor musunuz? Doktor açığı almış başını gitmiş. Hali hazırda olanlar yurt dışına gitme derdinde. Neden? Yurt dışından gelen doktorlara daha çok değer verilirken, Türk doktorlarına neden aynı değer verilmiyor?

Aile hekimleri mağdur oldukça hastalar da mağdur olur. Aile hekimliği unvanını vermişsiniz ama yetkileri kısıtlamışsınız. Bu biraz bizim kent konseylerinin işine dönmüş: Davul asıl sahibinde, tokmak başkasında. Ayrıca sağlıkta doktorlar atamalarda neden mağduriyet yaşarlar? Türkiye’nin her yeri bizim; herkes her yerde görev yapacak, o ayrı. Ancak öyle doktorlarımız harcanıyor ki, dahası meslekten neredeyse soğuyacak hale geliyorlar. Hastanelerdeki donanımların netliği belli olmadan yapılan atamalar, mesleği ayaklar altına alır. Sağlıkta alınacak her türlü karar, her ilden katılacak doktoruyla, hemşiresiyle, çalışanıyla istişare edilerek alınmalıdır.

Aile hekimlerini koruyun.
Doktorları gereksiz atamalarla zayi etmeyin.
Sağlıkta tasarruf, insan ömrüne son vermekten başka bir yere götürmez kimseyi.

Bir sonraki yazımda buluşmak üzere...

Rahim Varol